W początkowej fazie swojego istnienia założony wiosną 1940 roku KL Auschwitz był obozem wyłącznie męskim. Dopiero pod koniec marca 1942 roku skierowano do niego pierwsze transporty więźniarek, a wraz z nimi także nadzorczynie. Główną przyczyną utworzenia oddziału dla kobiet w KL Auschwitz był fakt, że jedyny istniejący dotychczas obóz kobiecy Ravensbrück był przepełniony. Władze SS dążyły do odciążenia tego obozu od przyjmowania kolejnych transportów, a jednocześnie do opróżnienia przepełnionych kobietami więzień. Pierwszy transport kobiet, który 26 marca 1942 roku został skierowany do KL Auschwitz, składał się z 999 więźniarek, głównie Niemek, które oznaczono numerami od 1 do 999. Wśród przybyłych z FKL Ravensbrück znajdowały się głównie kryminalistki oraz więźniarki aspołeczne, które w zamyśle władz SS miały objąć funkcje blokowych i kapo w nowo powstałym oddziale kobiecym. Tego samego dnia, kilka godzin później dotarł do KL Auschwitz kolejny transport. Składał się on z 999 Żydówek, skierowanych z Popradu na Słowacji, które oznaczono numerami od 1000 do 1998. Więźniarki zostały umieszczone w odseparowanych murem od reszty obozu blokach oznaczonych numerami od 1 do 10.

Wraz z pierwszym transportem więźniarek z FKL Ravensbrück przybyła także grupa dziewięciu nadzorczyń. Były to: Johanna Langefeld, Therese Brandl, Elly Hartmann, Elisabeth Mühlan wraz z siostrą Gertrudą Weniger, Käthe Gutschmidt, Margot Lisabeth Drechsel, Elfriede Runge oraz prawdopodobnie Helene Dörnbrack. Johanna Langefeld objęła stanowisko głównej nadzorczyni (Oberaufseherin) w nowo powstałym oddziale kobiecym obozu Auschwitz.

Dziewięć pierwszych strażniczek przybyłych z FKL Ravensbrück miało za zadanie czuwać nad organizacją i rozwojem oddziału kobiecego w KL Auschwitz, który formalnie do 10 lipca 1942 roku podlegał komendanturze FKL Ravensbrück, a następnie został podporządkowany komendantowi KL Auschwitz Rudolfowi Hössowi. Pierwszym kierownikiem oddziału kobiecego mianowano SS-Obersturmführera Paula Heinricha Theodora Müllera, a funkcję Oberaufseherin pełniła Johanna Langefeld.

Nadzorczynie oddelegowane do służby w KL Auschwitz nie były zadowolone z panujących tam warunków, które różniły się bardzo na niekorzyść od tego, do czego były przyzwyczajone podczas swego pobytu w FKL Ravensbrück. Według zeznań byłych więźniarek obóz Ravensbrück w porównaniu do Auschwitz był czystszy. Warunki mieszkalne i sanitarne i to zarówno więźniarek, jak i nadzorczyń były lepsze w Ravensbrück.

Oddział kobiecy w obozie macierzystym funkcjonował do sierpnia 1942 roku, kiedy to przeniesiono więźniarki na odcinek BIa do Birkenau, gdzie utworzono obóz kobiecy.